สามร้อยเก้าสิบแปด

มุมมองของเจมส์

ตอนแรกผมไม่ได้คาดคิดว่าจะได้ยินเสียงนั้น มันแผ่วเบาราวเสียงกระซิบในความนิ่งสงัดของราตรี เล็ดลอดผ่านกำแพงหนาของคฤหาสน์เข้ามาในยามที่ทุกสิ่งทุกอย่างเงียบงัน ผมเข้านอนดึกด้วยความกระสับกระส่ายเหมือนเคยเป็นมาตลอดช่วงที่เอลล่าอยู่ใกล้ๆ การนอนหลับกับผมไม่เคยเป็นมิตรกันมาหลายปีแล้ว แต่ช่วงหล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ